Dit is het dan. Ons bezoek aan Castelserás zit er op. We gaan over een paar dagen naar het nieuwe huis. De streek kennen we al een beetje. Veel loofbomen en nog mooiere weggetjes. Dorpen en steden waar de Romeinen zijn geweest, prehistorische tekeningen et cetera. Maar voordat we vertrekken naar het tweede huis nog […]
Via Facebook krijg ik na twee weekjes de vraag binnen ‘of Co al Spaans spreekt’. Hoe kan dat nu, denk ik. Is ie gek, toch niet na twee weken. Oké, ik heb al twee jaar Spaanse les gehad. Maar de eerste keer was 24 jaar geleden en de laatste keer was zo’n vijf jaar geleden. De […]
Co wordt ’s middags uitgedaagd door de oudere buurman tegenover. Hij zegt: ”Si tienes cojones”, dan trek je nette pak aan en draag je vanavond het beeld. Drie redenen om het niet te doen: deze mannen hebben een fysiek betere conditie; hebben geoefend; hij heeft geen zwart pak. Lenen gaat ook niet. Co is veel groter dan de […]
De varkensboer tikt rond 21.00 uur op de deur. Of we gezellig over een halfuurtje een hapje gaan eten. Buiten maken we kennis met zus, zwager en drie kinderen. Als getrainde soldaatjes, krijg ik van elk jongetje zonder sputteren twee kusjes op mijn wangen. Tjee, gaan die kinderen ook zo laat nog mee uit eten, […]
Het lieflijke riviertje ‘Rio Guadalope’ vormt nu wel een bedreiging. Paar dagen geleden was ik een bange schijterd, volgens Co. Zijn woorden: “Als we hier zo waren aangekomen, had je het mooi gevonden.” Maar nu ook bezorgd na zoveel stromend water. De stuwdam staat sinds een paar dagen open, de druk moet eraf. Nu geen […]
Al twee dagen kijk ik priemend naar twee worstjes. Deze heerlijkheden van de streek hebben we gekregen van de eigenaar. We noemen hem de ‘varkensboer’, hij is aardig. Hij is echt boer, heeft 3000 varkens, maar ook kippen, kalkoenen en konijnen. Of Co mee wilt, vroeg hij twee dagen geleden. Hij ging wat konijnen slachten. […]
Heerlijk vandaag gewandeld. Geen autoweg te horen. Eventjes horen we de dorpsomroeper, die de evenementen opsomt. Daarna muisstil. Alleen in de verte een varkensboerderij. Niet een makkelijke route genomen als voorbereiding op onze pelgrimsroute. We genieten van de mooie vergezichten en de start van de lente.
Nog steeds als een duf vogeltje naast Co in de auto. We rijden de kortste route, met heel veel slingerwegen en het wordt steeds stiller. Mooi dat wel. Plasstop in een oude ruïne tussen de olijfbomen met Truffel. Co plast zelf bij de auto, maar ik moet het verderop zoeken. Ik ben een vrouw, zegt […]