Potjandorie, wat is het koud zeg! Sinds een paar dagen trek ik mijn joggingbroek over mijn pyjama broek aan. In mijn groene fleecetrui (mijn collega’s verfoeien um) en warme benen zit ik zo aan het ontbijt. Anders is het te koud. De centrale verwarming doet het namelijk niet en ook de houtkachel laat ons in de steek. De kachelpijp is stuk: de rook gaat naar binnen in plaats van buiten.

Ook ’s nachts hebben we over onze eigen meegenomen dekbedden de ouderwetse spreien gelegd. Gisteren als toppunt met sokken aan in bed.  Iedereen denkt dat het heel lekker weer is gedurende de hele dag, maar dat is niet het geval. Het is hier heel koud ’s ochtend en ’s avonds. Vooral in het benedengedeelte van het huis, daar zit namelijk de rotsgrond.

Maar rond een uur of 12.00 begint het behaaglijk te worden tot een uur of 19.00 uur. Kwik stijgt dan naar 20 tot 26 graden. Zelfs Truffel warmt zich dagelijks op in de zon. Ben verbijsterd, want in Nederland kruipt ie bij de kleinste zonnestraal onder de coniferen.

Tijdens lunchtijd zit ik in korte broek en blouse en lunchen we lekker buiten. Alles op de barbecue, smaakt goed.

Die koude momenten zijn dan weer snel vergeten.