Spaanse gastvrijheid

De varkensboer tikt rond 21.00 uur op de deur. Of we gezellig over een halfuurtje een hapje gaan eten. Buiten maken we kennis met zus, zwager en drie kinderen. Als getrainde soldaatjes, krijg ik van elk jongetje zonder sputteren twee kusjes op mijn wangen. Tjee, gaan die kinderen ook zo laat nog mee uit eten, denk ik.

Ana

Bar Iris zit rond 21.30 uur tjokvol met luidsprekende, lachende families. De eigenaar is een joviale man en snel staan er allerlei schaaltjes op tafel. Gretig zet ik mijn tanden in al dat lekkers en ook de Sangria laat ik me smaken. De ‘koningin’ heet Ana en de ‘varkensboer’ Francisco.

Het wordt een geslaagde avond!

Share Your Thoughts