Vorig jaar bij mijn leidinggevende een sabbatical aangevraagd. Ik had een hele speech voorbereid, maar terwijl ik de kamer in stap, ben ik het kwijt. ik wil mijn hoofd leegmaken, zeg ik. Ja, dat begrijpt ze.

Vanaf die tijd maak ik lijstjes, heel veel lijstjes. Mijn vent zegt: “als ik nog een lijstje van je krijg, mieter ik um weg”. Hij heeft namelijk ook zijn eigen lijstjes. Daarbij komt nog, dat mijn jongere zus wil gaan lopen als ze op bezoek is. Dat lijkt haar zó leuk. Co reageert niet echt als ik het opper. Maar in de maanden die volgen, blijf ik het aankaarten en hij gaat overstag. Naast onze lijstjes afwerken ook nog de voorbereiding van het stukje Santiago del Compostela in het noordelijk deel van Aragon.

Op mijn werk vertel ik dat we een extra projectje hebben. Dat we gaan lopen, maar wel luxe hoor. Geen herberg, waar je iedereen hoort hoesten, snurken en nog meer. Ik wil slapen in een B&B. Maar dat is niet zo makkelijk. Een hond mee, dan geen B&B. Dus dan maar een tent. Pff dat is zo’n dertig jaar geleden, dat ik echt heb gekampeerd. Naast de extra hondenlijnen tijdens de wandeling ook nog schoenen kopen. Neen, niet voor mij, zeg ik. Voor Truffel. Mijn collega schiet in de lach en loopt mijn kamer uit.

Donderdag 12 maart mijn laatste werkdag. Een overdrachtsdocument gemaakt, dat wilde mijn kamergenoot zo graag… Mijn werk iPhone ingeleverd en op het laatste moment nog 800 foto’s ergens in een cloud gezet.

Krijg een prachtig zelfgemaakte verjaardagskalender inclusief citaten en recepten. En ook nog bruikbare cadeaus voor de pelgrimsroute.

Mijn leidinggevende geeft nog een speech. En dan is er het afscheid voor een aantal maanden en de ‘laatste’ woorden per email van één van mijn collega’s:

Van: –
Verzonden: donderdag 12 maart 2015 13:20
Aan: –
Onderwerp: alles?

.. met koffers, hondentuigen, -schoenen, waterbakken, rugzakken, boeken, laptops, macbooks, camera’s naar Spanje afreis.

En je waterfles? En hondenschoenen? Slaapzak, luchtbed? Heb je nou alles? Echt alles?”

Tja, daar kom ik dan straks wel achter.
En thuisgekomen snel afscheid van mijn moeder, schoonouders, zus, broer en goede vrienden.